İnternet bağlantı analizinde adı "hubs and authorities" olan bir yöntem var. Bu yönteme göre İnternet sayfaları iki açıdan değerlendiriliyor; "hub" ve "authority" değerleri. "Hub" değerine "kaynaklık" değeri , "authority" değerine de "yetkinlik" değeri diyelim. Sorgu olarak da erguvan kelimesini ele alalım. Erguvan sorgusu söz konusu olduğunda nitelikli içerik sunan sayfaların yetkinlik değerleri yüksek oluyor. Nitelikli içerik sunan sayfalara bağlantı veren sayfaların ise kaynaklık değerleri yüksek oluyor. Yani bu kaynak sayfalar bir nevi iyi koleksiyonlar gibi düşünülüyor.

Bence bizim de böyle değerlerimiz var. Kimi konuda iyi bir kaynak olmak yeterli iken kimi konuda yetkin olmayı hedefliyoruz. Örneğin uzmanlık dediğimiz şey yetkinlik değerimizin yüksek olduğu konularda kendini gösteriyor. Her konuyu da derinlemesine bilmemize gerek olmadığı için böyle durumlarda nereye bakacağımızı öğreniyoruz. Yani bu konulardaki kaynaklık değerimizi yükseltiyoruz. Dolayısıyla iki değer de önemli. Bunları yüksek bir dengede tutabilmek bizi entelektüel anlamda tatmin ediyor. Zira hem kendi yağımızda kavrulabiliyoruz hem de nitelikli içeriklere olan bağlarımız bizi güvende tutuyor. Hal böyle iken kişinin bu dengeyi korumaya ve hatta geliştirmeye çabalamasını anlamlı bir uğraş olarak değerlendiriyorum. Öte yandan teknoloji bizi evirmeye devam ediyor ve son yıllarda bu dengenin bozulmaya başladığını görüyorum. Bilemiyorum, benim için mi durum böyle, fakat dengenin yerine kaynak olma yönünde bir kayma olduğunu görüyor ve bunun eski tadı vermediğini hissediyorum. Bilgiyi bilmekten ziyade nerede olduğunu bilmek bu. Erguvan hakkında doyurucu bir bilgisi olmayıp kafada erguvan dizinleri saklamak. Küçük bir google olmak, googlelaşmak. Bu gidişat beni tedirgin ediyor. Dengenin bu yönde bozulması yerine diğer yönde bozulmasını tercih ederdim.