Türkiye'de, bilimle uğraşan çoğu kişi (lisansüstü öğrencileri ve hocalar) ellerini bir an önce pratikten (onların tabiriyle kod yazmaktan) kurtarmaya çalışıyor. Hatta kod yazmayı küçümseyen insanlar var. Konum gereği proje peşinde koşmaktan, eğitim seviyesini yükseltmeye ve literatürden kopmamaya çalışmaktan bahsetmiyorum. İnsanın enerjisi sınırlıdır, her şeye yetmez, bu çok doğal. Kod ile deneyi gerçeklemeye çalışanlara apaçık ikinci sınıf muamele yapılmasından bahsediyorum. Kod yazmak derken anlaşılması gereken bilimsel kod yazmaktır. Yani yazılım, günümüzdeki bir bilimcinin deney düzeneğidir. Bilimsellik; etiğiyle ve metodlarıyla nasıl bir kültürse onun deney düzeneği de o kültürün bir parçasıdır. Böyle görmeyen insanların armümanları genel de şöyle:

"Biz bilim yapıyoruz. Yani daha çok matematiksel taraftayız. Ben işin teorisiyle ilgileniyorum."

Tabii tabii, aynen dediğin gibi. Ay senin teorini yesinler :) Zaten pratik kişi teorik olamaz. Sınıflandırmada kullanılacak öznitelik ararken MATLAB'ın DFT'sini ne işe yarayacak bakalım diye kullanıp, sonra DCT'den daha kötü sonuç veriyor diye bahsetmek çok teorik bir yaklaşım gerçekten. Ya da buna benzer sayabileceğim türlü kutu yerleştirme oyuncukları. Bu da senin yazmayıp neden teoride takıldığını gösteriyor. O alemde ne kadar bilip ne kadar bilmediğin kabak gibi gözükmüyor çünkü.

Hayatta herkesin ilgisi farklıdır, becerisi farklıdır. Herkes bu işi sevmeyebilir ama bunu küçük görmek çok yanlış ve dar bir yaklaşım. Hele hele "kod yazmak = teorik olmamak" tamamen bir yanılsama.

Bunun tam zıttından bakmak da gerekli. Pratiklik insanı çabucak içine alabilecek ve küçük ayrıntılarda eritebilecek duruma sokabilir. Teorinin kılavuzluğuna sırtını dönmek, öylece kendi küçük dünyanı yaratıp bulacağın birkaç uyduyla yaşamak gibi birşey. İkisini dengeleyebilmek en güzeli. Yaşasın teori ve pratiğin kardeşliği!

"Teori kılavuzluk eder; deney karar verir."
- I. M. Kolthoff

"Teorisiz pratiği seven kişi, pusulasız bir gemiyi süren ve nereye gideceğini bilmeyen denizciye benzer."
- Leonardo da Vinci

“He who loves practice without theory is like the sailor who boards ship without a rudder and compass and never knows where he may cast.”